MDR »Hauptsache gesund«, tv-uitzending op 27 Juli 2006
Eiwitgebrek – gevaar op hogere leeftijd?
Ze hebben lange tijd een schaduwbestaan in de wereld van het wetenschappelijk voedingsonderzoek gevoerd: de proteïnen. Maar de dramatische toename van het aantal mensen met overgewicht en diabetici heeft gelijktijdig tot een versterkte zoektocht naar uitwegen voor dit dilemma geleid.
Uit onderzoek blijkt dat bijvoorbeeld een proteïnerijke voeding (bij het aanhouden van de aanbevolen grenzen) bij een gelijktijdig verminderde koolhydratenopname tot een geringere gewichtstoename leidt, en bij diabetici de insulinespiegel positief beïnvloedt. Op latere leeftijd verhinderd een voldoende eiwitverzorging bovendien de afbouw van spierweefsel en het daarmee gepaarde verlies aan kracht. Maar vooral veel oudere mensen hebben een gebrekkig voedingspatroon. Juist op hogere leeftijd komen ondervoeding en eiwitgebrek vaker voor. De trek laat het afweten, kauwen is moeilijker en de vertering langzamer. Weliswaar heeft de oudere mens minder energie nodig, omdat ook de stofwisseling langzamer werkt, de behoefte aan eiwitten, vitaminen en mineralen neemt echter niet af en is bij ziekte zelfs verhoogd. Een gebrek aan eiwit werkt vooral negatief op het afweersysteem, wat tot een verhoogde gevoeligheid voor infecties leidt.
De nieuwste onderzoeken tonen aan dat senioren zelfs meer eiwit dan gezonde volwassenen nodig hebben. Er wordt 1,0 tot 1,25 gram per kilo lichaamsgewicht aanbevolen.
Bij de eiwittoevoer moet vooral op de kwaliteit van deze voedingsstof worden gelet, die zich aan de hand van het gehalte aan essentiële aminozuren, de bouwstenen van eiwit, laat vaststellen. Hoe meer aminozuren een eiwit bevat, zoveel hoger is zijn biologische waarde voor gebruik in het menselijk lichaam.